Tarawih en kinderopvang

Het is een traditie die jaarlijks terug blijft komen in bepaalde moskeeën; ouders nemen hun kinderen mee naar de tarawih gebeden. Moskeeën klagen vervolgens dat kinderen luidruchtig aan het spelen zijn in plaats van in het gebed te staan. Niet dat alleen kinderen anderen kunnen storen; de volwassenen kunnen er, pratend achterin de gebedsruimte, ook wat van.

De argumenten m.b.t. kinderen bij tarawih

Ieder jaar klinken van beide kanten dezelfde argumenten. De moskee is vaak van mening dat ouders hun kinderen bij zich moeten houden gedurende het gebed. Dat is een oplossing die kan werken bij wat oudere kinderen (mits de ouders er consequent mee omgaan). De jongste kinderen gaan er regelmatig gewoon vandoor tijdens het gebed. Je kent het wel: rennen tussen de rijen. De andere oplossing van de moskee is dat ouders hun kinderen simpelweg thuis laten. Een schreeuwend kind kan de concentratie van alle aanwezigen verstoren. Dat zou je als ouder niet op je geweten moeten willen hebben.

Ouders zijn echter van mening dat in de ramadan eenieder zoveel mogelijk daden van aanbidding moet kunnen verrichten. Het is, zo redeneren ze; zonde om thuis te moeten blijven met de kinderen. Dan loop je het tarawih gebed immers mis. Andere mensen moeten zich dus maar wat beter concentreren.

Los van de validiteit van de opvattingen van beide kanten is er één ding dat duidelijk is; deze situatie gaat de komende jaren steeds vaker voorkomen. Waarom? Omdat we steeds kortere vastendagen zullen krijgen. Het tarawih gebed zal daarom steeds eerder worden gebeden. Daardoor zullen ouders steeds sneller geneigd zijn hun kinderen mee te nemen naar de moskee. Het is dus verstandig om nu alvast naar een goede oplossing te zoeken. En om die ook echt in te gaan zetten. In de eerste plaats ligt die oplossing bij de ouders; zij zijn namelijk verantwoordelijk voor hun kinderen en het gedrag van hun kinderen. De moskee kan echter ook het één en ander doen.

Wat te doen als ouder?

Als ouder zijnde ken je je eigen kind het beste. Je dient dus een inschatting te maken van hoe jouw kind zich zal gedragen wanneer je hem/haar meeneemt naar de moskee. Daarbij in gedachte houdende dat jij voor een uur of anderhalf niet of nauwelijks aandacht zult kunnen besteden aan je kind vanwege het gebed. Wanneer je je kind vervolgens meeneemt naar de moskee heb je vooraf dan ook al het de keuze gemaakt uit twee opties. Ofwel blijf je voor een beperkte tijd in de moskee. Dan zorg je er op die manier voor dat je kind anderen niet tot last is. Ofwel zorg je ervoor dat je kind zichzelf kan vermaken. Dat kan door een stuk (geluidloos) speelgoed mee te geven, wat boekjes, etc. Ook kan je ervoor kiezen met iemand anders te gaan en om beurten bij het kind te blijven.

Wanneer je kind in staat is zichzelf te vermaken? Dan zal het minder snel de neiging hebben dingen te doen waar anderen zich aan storen. En vergeet niet; een kind dat vervelend doet gedurende tarawih is niet altijd verveeld maar ook vaak simpelweg moe. Neem een dekentje mee waar je kind op/onder kan liggen zodat er geslapen kan worden. In deze leeftijdscategorie is het met name het laatste. Vraag jezelf echter ook af hoe handig het is een klein kind naar tarawih mee te nemen.

Wat te doen als moskee?

Hoe rustig kinderen vaak ook kunnen spelen als ze alleen zijn, zo druk kan het soms worden wanneer ze samen spelen. Ook al neemt iedere ouder diens persoonlijke verantwoordelijkheid; dit wil nog niet zeggen dat dit het perfecte eindresultaat heeft. We horen de wens te hebben dat kinderen de moskee een fijne plaats van samenkomst vinden. Het wegjagen van kinderen uit de moskee is dus geen ideale optie. De moskee kan echter vrij eenvoudig zorgen voor zowel een rustig tarawih gebed als kinderen die met plezier naar de moskee toegaan. Dit kan worden gedaan middels kinderopvang.

Kinderopvang in een moskee is de ideale manier om de volwassenen rustig te laten bidden. Het helpt om de kinderen onder het toeziende oog van zorgzame medewerkers te plaatsen. En de kinderen krijgen daardoor de kans een band op te bouwen met de moskee. De gemiddelde moskee beschikt over klaslokalen, dus de ruimte is aanwezig. Binnen de gemeenschap zijn er ongetwijfeld mensen aanwezig die geschikt zijn om de kinderen op te vangen. En mochten die mensen slechts beperkt aanwezig zijn? Dan kan je er als moskee voor kiezen om de kinderopvang op een beperkt aantal dagen aan te bieden. Immers; beter iets dan niets.

Het jaarlijks herhalen van de discussie over wie verantwoordelijkheid moet dragen voor de problemen die ontstaan kan niet eeuwig duren. Het is tijd dat zowel ouders als moskeeën iets gaan doen om de situatie te verbeteren. Middels kinderopvang sla je twee vliegen in één klap. En de eventuele kosten die daarmee gepaard gaan? Die haal je er in een maand als ramadan met een eenvoudige inzameling al snel weer uit.

Deze leeftijdsfase

Een heel jong kind, zeker in diens eerste levensjaar, heeft geen concreet voordeel bij een aanwezigheid in de moskee. Het kind meenemen zal zowel voor de ouders als anderen de aanbidding bemoeilijken. Het is beter voor het kind om met rust en regelmaat te wennen aan een ritme. Zonder dat dit ineens onderbroken gaat worden door een maand lang onrust. Dat is immers hoe het kind het zal ervaren. Wissel elkaar af in moskeebezoek, ga om en om naar de moskee of laat iemand bij jou thuis op je kind passen. Laat je kind wennen aan een ritme en breng het dus ook niet naar anderen toe om het daar vervolgens na tarawih op te halen.