Waardering van het goede

Je kent de uitspraak wel: je weet/beseft niet wat je hebt totdat je het kwijt bent. Het is een zeer sterke uitspraak. Dingen die je elke dag, of tenminste met grote regelmaat, tot je beschikking hebt zijn de dingen die je al snel als gewoon gaat zien. En wat gewoon is? Dat neemt in waardering af.

Het voor lief nemen van dingen die je hebt, dingen die voor je worden gedaan en mensen die je omringen is een reden voor negativiteit. Immers; wie datgene wat bijzonder is niet meer kan zien? Die zal minder plezier uit het leven halen. Zo iemand heeft steeds meer nodig om zich goed te voelen. De eisen zullen steeds hoger worden. En als die worden ingewilligd? Dan is dat de nieuwe norm en begint alles weer van voor af aan.

Deze werking van waardering gaat op als het gaat om het huwelijk en het werkt ook zeker zo in de relatie met je kind. Sterker nog, het werkt zelfs in de relatie met Allah. Een eenvoudig voorbeeld hierin is wanneer je over een goede gezondheid beschikt. Wanneer die gezondheid even een dipje heeft vanwege een flinke griep? Dan is de kans groot dat je Allah vraagt om je gezondheid te schenken. Wanneer je die gezondheid vervolgens krijgt; hoe lang toon je daarvoor dan je dankbaarheid? En hoe lang duurt het voordat je het weer als normaal onderdeel van je leven ziet en je dankbetuiging stopt?

Het mag duidelijk zijn: elke dag van ziekte vragen om genezing is makkelijker dan elke dag van gezondheid waardering (lees: dankbaarheid) tonen. Eenzelfde voorbeeld is te noemen voor de relatie met je partner. Wanneer er elke dag eten voor je klaar staat als je thuis komt bijvoorbeeld. Kom je een keer thuis en is er geen eten dan kan het je verbazen of zelfs irriteren. Beide gevoelens zijn direct gelinkt aan de waardering die je eraan toekende dat je eten altijd klaar was. Als je waardering pas duidelijk begint te worden op het moment dat het afwezig is; wat zegt dit dan over je dankbaarheid? Wanneer heb je voor het laatst je partner bedankt voor diens moeite of een compliment gegeven over de smaak van het eten?

Je kind waardering tonen

Dit principe van waardering werkt hetzelfde met het gedrag van je kind. Neem bijvoorbeeld de momenten dat je kind in alle rust zelfstandig aan het spelen is. Daarin geniet je als ouder zijnde van de rust en stilte die dit je geeft. Je bent je er het ene moment vast meer van bewust dan het andere. Maar dat zorgt lang niet altijd voor waardering in de vorm van complimenten. Zodra je kind echter iets verkeerd doet ben je wellicht snel met corrigeren. Wanneer dat herkenbaar voor je is; wees jezelf er dan van bewust dat het belangrijk is je kind aandacht te geven voor wat goed gaat. Dit is zelfs veel belangrijker is dan je kind corrigeren bij wat fout gaat. 

Door het corrigeren van wat fout gaat leg je namelijk de nadruk op wat niet goed is. Natuurlijk is dat soms nodig, je kan immers niet alles negeren. Wat echter wel belangrijk is om te beseffen: geef ik ook zoveel aandacht en waardering aan wat goed gaat? Een goede benadering van het gedrag van je kind begint bij de volgende constatering. De zaken die we ongemerkt het fijnste vinden zijn vaak dingen die we nauwelijks waardering geven. Leer de kleine dingen, die o zo belangrijk zijn, weer te zien. Toon waardering richting je kind en dankbaarheid richting Allah. Het zal jou EN je kind rust geven en jullie relatie op termijn verbeteren.

Uiteraard zal het toepassen van deze regel je ook helpen je relatie met je partner en met Allah te versterken. Probeer het uit, je zal zien dat je positiever in het leven zal staan!