Als ouder in scheiding

Het aantal scheidingen is afgezet tegen het aantal huwelijken momenteel ongeveer 40%. Het is allang niet meer de norm om bij elkaar te blijven tot de dood je van elkaar zal scheiden. Dat heeft onlosmakelijk effect op de opvoeding van je kinderen. Regelmatig brengt dit het gevoel mee bij een van de ouders dat de ander zich niet aan de afspraken wilt houden. Dat de ex-partner sinds de scheiding alles toestaat wat normaal niet mocht. Hoe ga je daarmee om?

Dat een kind “alles mag” is met name een veelgehoorde klacht richting de ouder waar het kind het minste is. Het kind mag dan bijvoorbeeld allemaal ongezonde dingen eten. Maar het gaat niet alleen om eten. Het kan ook gaan om hoe iemand omgaat met de manier van opvoeden. Een voorbeeld daarvan is dat de ene ouder gooit met hel en verdoemenis als het kind niet wil luisteren terwijl de ander dit absoluut niet wenst.

Wanneer de regels waar je het over hebt niet jullie gezamenlijk opgestelde regels zijn, is de kans groter dat het mis gaat.  Als ouders zou je samen tot regels moeten kunnen komen. Wanneer je regels wilt opleggen aan je ex? Dan kan die het gevoel hebben dat je alles wilt bepalen terwijl hij/zij dat toch echt zelf kan. Het opleggen gaat voorbij aan mogelijke wensen van de ander, waardoor die een eigen weg kiest. Op zich is dit niet vreemd. Het is nu eenmaal zo dat je als volwassene niet het gevoel wilt hebben betutteld te worden. Soms kan dit wellicht toch nodig zijn, maar dat maakt het gevoel niet anders. Maar hoe ga je om met die eeuwige discussie?

Maak afspraken tijdens/na de scheiding

Afspraken maken over de wenselijke omgang met jullie kind, en elkaar aan die afspraken blijven herinneren, is de enige manier om dit tegen te gaan. Dan gaat het dus niet om opgelegde eisen richting je partner. Het gaat om een afgestemde lijst van voorkeuren die je samen weet op te stellen. Als het bijvoorbeeld gaat om ongezond eten kan het zijn dat je van mening bent dat je kind geen twee keer in de week patat hoort te eten. En als je kind het bij je ex al krijgt kun jij het dus niet meer geven. Een goede oplossing? Wissel het wekelijks af.

Ben je van mening dat hel en verdoemenis prediken niet gepast is? Ga daarover in gesprek en kom met een alternatief. Daarmee geef je aan dat je ook bereidwillig bent om mee te denken en niet alleen dingen afkeurt. Je zal niet overal uit kunnen komen, en soms zal je beiden concessies moeten doen. Maar dat is nog altijd beter dan geen enkele afspraak op papier hebben staan. Dan heb je immers helemaal geen basis om op terug te vallen. Las je dat? Op papier! Maak een overeenkomst van wat jullie afspreken zodat je er altijd op kan terugvallen. Zo zijn jullie beider rechten beter gewaarborgd. Het beste moment om dit te doen is meestal tijdens, of zo dicht mogelijk bij, de scheiding.

Wees redelijk

Naarmate je kind ouder gaat worden gaan duidelijke onderlinge afspraken steeds belangrijker zijn. Ga dus in gesprek, en wees redelijk in je wensen. Het is namelijk niet zo dat de ouder die de meeste tijd doorbrengt met het kind perse meer recht van spreken heeft. Gebruik je kind ook niet als dwangmiddel door dingen te zeggen als: wanneer je dit of dat niet doet dan komt je kind niet meer/komt je kind deze week niet.

En als er echt geen afspraken te maken zijn? Denk dan na over wat je doelen zijn met opvoeden, en hoe je het beste om de ongemakken heen kan werken. Doe dit zonder daarbij kwaad te spreken over je ex of jullie discussies te voeren in de aanwezigheid van jullie kind. Dat maakt de situatie alleen maar erger. Vind je kind iets vreemd dan is het voldoende te zeggen: papa doet het op zijn manier, mama op die van haar (of andersom). Soms zijn die manieren hetzelfde en soms niet.

Natuurlijk kan scheiding leiden tot discussie over opvoeding. En natuurlijk kan je jezelf soms rot voelen en het idee krijgen dat je er alleen voor staat. Maar als de ander niet te beïnvloeden is, focus je dan op wat jij realistisch gezien zelf kan doen i.p.v. je druk te blijven maken, en stress te blijven krijgen, van iets waar je niets aan kan veranderen. Mocht de situatie het echt vereisen dan kun je er uiteraard ook voor kiezen een bemiddelaar in te schakelen.