“Nu is het klaar, ga maar naar je kamer, ga maar naar bed, ik wil je niet meer horen.” En met die woorden kan je als ouder soms reageren op storend gedrag van je kind. Zeker als je een lange dag hebt gehad en een kind dat alle energie uit je trekt. Het is een begrijpelijke oplossing. Je had al geen energie meer en je kind wilde maar niet rustig worden. Misschien heb je een paar keer een waarschuwing gegeven, nu is het tijd voor rust. Hoe verstandig is zo’n vorm van straf?
Met je kind in bed kun jij even tot jezelf komen en de dag op een kalme manier afsluiten. Dus ja, het is begrijpelijk om als je zelf al zo moe bent je kind weg te sturen; even rust. Het is echter geen verstandige actie. Zeker niet wanneer je het met regelmaat doet en het iets is wat uit boosheid voortkomt.
Even een koppeling met het huwelijk. Vanuit religieus perspectief is het op zijn zachtst gezegd onwenselijk om als man en vrouw zijnde, terwijl je boos bent op elkaar, te gaan slapen. Relationeel gezien is het ook dramatisch. Het uitpraten van een meningsverschil doe je meestal niet de volgende dag of dagen erna. Daardoor blijven emoties onverwerkt hangen. Of simpel gezegd: het rotgevoel blijft en vreet aan de relatie. Doordat je in de ochtend nooit de tijd hebt voor een goed gesprek blijft het hangen. In de avond erna ben je alweer druk met andere dingen.
Het effect van straf op de ouder-kind relatie
Wanneer het gaat om de ouder-kind relatie dan is het ook ongezond om je kind uit boosheid naar bed te sturen als vorm van straf. Je kind gaat slapen terwijl hij/zij weet dat je boos bent. Doe je dit vaak dan kan dat allerlei nadelige gevolgen hebben. Onzekerheid en verdriet zijn meestal de sterkste emoties bij een straf als dit. Er is onzekerheid of jij nog wel van je kind zal houden en verdriet omdat je hem/haar niet wilt zien.
Met dergelijke gevoelens maak je de privéruimte van je kind tot een plek van negatieve emoties. Je maakt het bed waarin je kind veilig en rustig zou moeten kunnen slapen tot een plaats van angst en straf. Een gevolg kan zijn dat je kind niet meer naar bed durft of niet alleen durft te gaan slapen. Je kind kan bang worden om te gaan slapen, moeilijk in slaap vallen, niet goed doorslapen etc.
Oftewel: is er onenigheid? Zorg dat je eruit komt voor je de dag afsluit. Iemand wegsturen lost het probleem niet op. Het zorgt er in gevallen als deze juist voor dat je de relatie met je kind gaat verstoren. Het kan je kind onzeker maken en diens slaappatroon en nachtrust verstoren. Je bent misschien moe, en je kind is misschien vervelend, maar de slaapkamer of het bed van je kind tot een plaats van straf maken? Dat is op termijn voor niemand goed.
Plaats een reactie
Je moet ingelogd zijn om te reageren.