Een (tweede) kindje

Jullie hebben al een kind en die is inmiddels al een stuk minder veeleisend. De gebroken nachten zijn steeds meer een uitzondering, en ondanks de altijd aanwezige uitdagingen voel je jezelf toch wat rustiger. Wanneer je de foto’s van je kind bekijkt, al zijn ze nog maar een jaar oud, dan is het moeilijk te bevatten hoe groot het verschil is. Zo schattig, zo klein, wat gaat het hard. En dan dringt de vraag zich op: komt er een broertje/zusje?

Er is nogal wat te zeggen over dat onderwerp. Zo is er de gedachte dat je het beste maar snel achter elkaar kinderen kan baren omdat je dan nog “in het ritme” zit wat kinderen van je eisen. Te lang wachten met opnieuw zwanger worden zou het alleen maar lastiger maken is de redenatie.

Een andere gedachte is dat er een ideale leeftijd bestaat voor kinderen om elkaar op te volgen. Bijvoorbeeld: telkens 1.5-2 jaar ertussen zou ideaal zijn omdat het oudere kind dan al een relatief grote mate van zelfstandigheid kent en ze als ze groter worden ook goed op elkaar aansluiten.

Bepaal jij of Allah?

Het eerste wat bij de gehele discussie over wat de ideale leeftijd tussen kinderen is, is dat er gedaan lijkt te worden alsof je het allemaal zo makkelijk kan plannen. Voor veel mensen is dat absoluut niet het geval. Daarnaast is er voor elke positie in dit thema wel een aantal voordelen en nadelen te noemen. Uiteindelijk zal het erop neer komen dat Allah jullie een kind zal schenken wanneer Hij dat wenst. De vanzelfsprekendheid van het krijgen van kinderen is iets wat kan leiden naar ondankbaarheid richting Degene Die jullie kinderen geboren liet worden.

Uiteraard is er naast de vraag wat het ideale moment is om een tweede kind te krijgen ook de discussie over of dit soort onderwerpen religieus gezien wel kunnen. Daarbij draait het gesprek volledig om de mate waarin anti-conceptie gepast is en zo ja; in welke vorm. Het is daarmee een heikel onderwerp.

Goed voor je relatie

Los van de gedachten over wanneer een tweede kindje wenselijk is zou je jezelf als ouder ook moeten afvragen; hoe staat mijn relatie met mijn partner ervoor. Een zwangerschap en bevalling kunnen een enorme wissel trekken op de relatie tussen jou en je partner. Voelen jullie nog dat de ander je lief heeft. Heb je nog het gevoel dat je samen sterk bent. Hebben jullie allebei de energie en motivatie en positieve houding om samen te blijven groeien?

Als jullie het gevoel hebben samen nog sterk te staan dan is dat natuurlijk fantastisch. Hebben jullie echter het geoel dat er ruimte is voor verbetering: ga dan eerst met elkaar in gesprek. Kijk wat er te verbeteren valt en maak van daaruit stappen om je relatie naar een hoger plan te tillen. Ben je echter in een situatie waarin jij en je partner weinig tijd en weinig oog voor elkaar hebben? Dan kan een tweede kindje de zaken verder op de spits doen drijven.

Kinderen hebben baat bij een stabiele relatie tussen ouders. Helaas komt het nog wel eens voor dat wanneer een koppel geen kinderen heeft EN een beroerde relatie, de omgeving met goed bedoelde adviezen komt. Een bekend advies is dan: zorg gewoon dat je zwanger raakt, als je samen een kind hebt dan moet je wel vechten voor je huwelijk. Datzelfde geldt in het genoemde geval van één kind en een stroeve relatie. Dit advies: met (nog) een kind erbij moet je wel vechten voor elkaar is dramatisch. Slechter advies kan niet gegeven worden. Het krijgen van een kind zal niet ineens op magische wijze al je huwelijksproblemen oplossen. Het zal de stress vergroten en de kans op een relatiebreuk zal er niet perse minder op worden. Werk aan een stabiele relatie met elkaar en negeer dergelijke suggesties. Anders veroorzaak je opvoedkundige problemen voordat er überhaupt een (tweede) kind is.