3 gouden correctie-tips

Je kind corrigeren is een normaal onderdeel van je rol als opvoeder. Het kan makkelijk meerdere keren per dag gebeuren. De manier waarop je het doet, is bepalend voor het effect dat het corrigeren heeft. Je kan een positieve impact ermee maken, maar ook een zeer negatieve impact. Hoe je het beste te werk kan gaan, lees je hier.

Om jezelf ervan te verzekeren dat je correctie maximaal nut heeft, zijn er 3 belangrijke componenten waaraan je moet denken. In dit artikel zet ik die voor je op een rijtje. Aan jou de taak om kritisch te kijken naar je eigen aanpak, en die waar nodig nog beter te maken dan die al is.

1. Focus op het goede, niet slechts op het verkeerde. Want is er een beloning voor het goede, dan het goede? Die retorische vraag stelt Allah ons in de Koran en het antwoord daarop is duidelijk: goedheid zal goedheid teweeg brengen. Beloon/prijs het goede wat je kind doet! Wil je dat je kind iets niet doet, geef je kind dan niet een preek over wat verkeerd is. Geef een alternatief waar je wel tevreden over bent.

Door deze benadering blijf je zelf ook een focus op het goede en positieve houden. Dat werkt net wat lekkerder voor je gemoedsrust dan dat je jezelf (en je kind dus) voortdurend aan het confronteren bent met: dit is niet goed, dat gaat verkeerd, dat moet anders, etc.

De profeet Mohammed, vrede zij met hem, zei bijvoorbeeld “Als die en die persoon dit of dat zou doen, zou dat hem nog beter maken”. Hij zei niet “jammer dat die persoon dit of dat zo weinig doet”. Zijn insteek was positief, niet negatief.

2. Corrigeer zo privé mogelijk. Niemand houdt ervan voor een groep aangesproken te worden op zijn/haar gedrag. Je kind is daar geen uitzondering op. Kies daarbij ook weer je momenten/situaties waar je wel of niet op wil reageren. Doet je kind iets verkeerd waar anderen bij zijn? Neem je kind dan apart en spreek rustig tegen je kind. Zou je hard spreken middenin een groep van mensen, dan kan je kind dat ervaren alsof je hem of haar voor schut zet. En wat doe je dan op een bepaalde leeftijd? Liever straf krijgen dan jezelf laten kennen tegenover vriendjes. Ben je alleen thuis en doet je kind iets verkeerd? Ook dan roep je je kind bij je, in plaats van op een afstand te schreeuwen.

Besef je hierbij ook dat zowel dit punt als de vorige (en volgende) effect hebben op hoe veilig je kind zich voelt. Continu gecorrigeerd worden in een negatieve sfeer? Dat is slecht voor het zelfbeeld en zelfvertrouwen van je kind. Terwijl het positief benaderen van zaken, en het belonen van je kind voor het goede, er juist voor zorgt dat je kind meer zelfvertrouwen krijgt en een positiever zelfbeeld.

3. Gebruik goede woorden. Zorg dat het corrigeren van je kind niet lijkt op het vernederen van je kind. Het gebruiken van goede woorden doe je al door het goede aan te prijzen. Wil je toch het verkeerde benoemen, laat je reactie dan gericht zijn op de daad, niet op je kind. De handeling is niet oke, je kind wel. Het gedrag is verkeerd, je niet is goed.

Wanneer je die focus op het goede weet te houden, zal het benoemen van iets negatiefs ook niet met veel woorden hoeven te gebeuren. Het is namelijk bijzonder als je dat doet, ipv dat het de regel is.

Vergeet daarbij ook niet dat kinderen lerende zijn en veel herhaling nodig hebben. Laat de omvang van je reactie in verhouding staan tot de daad. Dus wil je positief zijn over iets: doe dat met overvloed. Wil je streng zijn, doe dat met mate. En als je kind nog klein is? Kom dan op gelijke ooghoogte met je kind. Een torenhoge vader/moeder die streng praat zorgt alleen maar voor onnodige angst.