Je kind gedrag afleren is totaal anders dan je kind gedrag aanleren. Toch lijken we als ouders te denken dat het afleren van verkeerd gedrag enorm belangrijk is. Het is echter het kanaliseren van het goede karakter van je kind, in gewenste gedragingen waarop we zouden moeten focussen.
Allah heeft ons puur en op Zijn Weg geschapen, dus het begin is er, zou je kunnen zeggen. Vervolgens spreekt Hij in de openbaring over de oneindige stroom aan manieren waarop wij goed kunnen doen en Zijn Tevredenheid kunnen verkrijgen. Ook geeft Hij duidelijk aan wat onwenselijk is qua gedrag, opvattingen en uitspraken.
In dat alles is er een duidelijke balans tussen afleren en aanleren. Of zou je kunnen zeggen: een disbalans. Want datgene wat we horen te doen en wat prijzenswaardig is, krijgt meer aandacht dan ongewenst gedrag. Daarnaast valt er nog iets op: wanneer Allah aangeeft dat iets niet goed is, noemt Hij gelijk daarna hoe je het wel goed kan doen.
Er is namelijk een verschil tussen onwenselijk gedrag afleren en wenselijk gedrag aanleren. Doe je vooral het laatste? Dan doe je allebei tegelijk. Maar doe je vooral het eerste? Dan is het risico groot dat je weinig productief bent en in een negatieve cirkel blijft hangen. Dit is duidelijk terug te zien in het leven van de profeet Mohammed, vrede zij met hem. Hij richtte zich voortdurend op wat iemand kon doen, in plaats van op wat mensen tekort kwamen. Ja, dit is deels een manier van woorden kiezen en zinnen vormen, maar het is ook een mindset. Je richten op het positieve wat je wil bereiken, ipv slechts te kijken naar het negatieve. Doe je dit laatste, dan zal dat uiteindelijk alles zijn wat je ziet.
Dus leer je kind hoe iets wel moet, niet alleen dat iets niet moet. Geef je kind alternatieven wanneer ze onwenselijk gedrag laten zien. En is je kind wat ouder (sowieso vanaf 7 jaar), stimuleer je kind dan om zelf na te denken welk gedrag ze het beste kunnen laten zien.
Plaats een reactie
Je moet ingelogd zijn om te reageren.